bir kýþ daha çörekleniyor
hisettirmeden tenime
bir içimlik,
bin kusumluk ömrüm
kýrýk bir kadeh gibi
tutuþur ellerime

oysa, hiç sevmedim þarabý
ve
gittiðin kýrmýzý
akþam üstlerini

bütün gidiþlere bilediðim
diþlerimin arasýnda
gri bir ayrýlýk tortusu birikir

yüreðimde büyüttüðüm sen kadar
eskiyim þimdi
ve
adýn kadar yasak
dizboyu hýçkýrýklar ortasýnda
kesik bir soluðum
aðýr ve aksak

içinde gül kurutulan
ve unutulan
bir romanýn erden sayfasýyým
bir deniz,
bir gemi
ve hayatýn acemi bir tayfasýyým...

Bir öykü müydü ''kýlýçbalýðýnýnki''
þiir miydi, düþ müydü?
''deniz kýzý'ný görmüþ müydü?
yoksa onun da rüyasýna ''Kürt kýzý' girmiþ miydi?

Bütün ölümler bedenimde sýnar kendini
bir tanrýça emzirir kendi elleriyle,
bütün yangýnlar aþina yüreðime
yüreðim,
acý alazýyla dövülmüþ Zagros yüreðim
mor-eflatun bir nazarlýk asýlmýþ
demir çengelleriyle...

Irkýmýn anavataný yüreðim, Herekol, Bagok, Cudi, Sipan, Munzur, Ararat yüreðim...
Bir yaný isyan, bir yaný umut, bir yaný mavzer, bir yaný ölü, bir yaný ölüm, ölmekli, bir yaný kar, bir yaný bahar, uykusuz onbin yýllýk çocuk yüreðim...

bir deprem öncesi paniðiyle
kaçýrýyorum þimdi yüreðimi
ana kucaðý gibi þefkat emziren
ve savaþan
ve seven
gökyüzü kadar özgür,
yeryüzü kadar canlý
ve hayatýn sahibi gibi sen
ve tanrýçalar ülkesinden
bir zamanlýk sýyrýlýp gelen gülüþünle
bin ýþýk yýlý uzak
ve her an düþebileceðim bir tuzaksýn çünkü....

Hoþçakalýn bütün sevdiðim isimler
ve
simli gökyüzü...

HOÞÇAKAL!