Sanki yıllar oldu yüzünü görmeyeli,
Seni öyle özledim diyemiyorum,
Aslında Senin Varlığındı beni yaşatan,
Şimdi bitkisel hayat tadında,
Avuntular denizinde boğuluyorum.
Sana neler söylemek isterdim oysa,
Denizin en narin incisini gerdanına sermek isterdim,
Sonra da mutluluktan yanardı yüreğim bir defa daha.
Şimdi yapmadıklarıma değil yapamadıklarıma yanıyorum,
Hayat yüzünden Seni mutsuz ettiğim anlara,
Milyonlarca kez affetmen için ayağına kapanamadığıma,
Senin saçının teline bir zarar gelse yanacağımı anlatamadığıma..
Böyle bir dünyada Seni bilmenin bende ne olduğunu
Anlatamadığıma Yanıyorum,
Seni Sevdiğim kadar çok yanıyorum..


“Kendine iyi bak beni düşünme,
Su akar yatağını bulur.”
Bir de geçen şu 7 aya,
Öldüğüme değil, yoruldun mu,
Unuttun mu bilmem, ona yanıyorum.
Ben de isterdim Sana en narin gülleri vermek,
Güldürmek isterdim ara sıra,
Hatta şımarmak da isterdim çocukca,
Kaygısızca sevmek Seni,
Ama, hayatımın çiçeği,
Anlatamadım sebebini Yarim,
Belki de benden kaynaklı yalnız kalışına,
Bir de buna yanarım, Ceylan Bakışlım.

Saatlerce susmak isterdim yanında,
Sesini dinlemek, yüzünü izlemek….


Tıkanıyor hep kelimeler,
Anlamsız kalıyor Senin yanında,
Artık yazmayacağım, bu son defa,
Sen varsın en azından kanayan yaramda,
Akşam karanlığımda, gündüz ışık gibi karşımda,
Her nefes cıgaramda,
Anlatamıyorum, anlatamadım, Ceylanım,
Hayat ışığım, Sonsuz karanlığım,
Kanayan Gülüm, anlatamıyorum, aldırma….

“Sevdim inanamayacağın kadar,
Seni, Esmer Kız."



Seni unutmayı hiç düşünmedim,
Rüyamda Seninle olmak için uyudum.
Yokluğuna değil çaresizliğim,
Seni deliler gibi özlesem de.
Bildiğim tek gerçek hayatımda,
Kirpileri hatırlar mısın?
Sevdikçe daha çok yanıyor içim,
Sevdikçe daha çok seviyorum Seni,
Ceylanım, Dermansız Sevdam.