Hangi şair anlatabilmiş derdini,
Hangi şair ölmemiş kahrından..
Fotoğraflarım bile yabancı artık;
İçimdeki çocuğu küstürdüler,
Hangi şaire demir atsam,
Sonu yalnızlık!!!

Hangi keder arınmış günahlarından,
Hangi ayrılık hafifletmiş ölümleri;
Kendimden çıktım artık,
İçimdeki çocuğa koşuyorum,
Kalabalık pazarlarda kayboluyorum;
Bir tanıdık arıyorum, elini tutacak..
Bütün yüzler yabancı,
Bütün yüzler yabancı,
yabansı,korkunç...

Şimdi kaybolmuş bir şehre döküyorum küllerimi,
Ne tutan kaldı, ne ağlayan;
Vurdular beni, yaraladılar;
Aldılar beni, ellerimi;
Sahipsiz bıraktılar!...