Seninle, herhangi bir yerde
koltukta, arabada, yatakta
barda,
dünyanın bütün kadınlarıyla birlikteyim.
İyi parçalarsa yine gözüm kayıyor ama
gönlümü çelen olmuyor.
Bir-ikisinde hatta
sanıyorum inattan
gözümü dikip ısrarla baktığımı hatırlıyorum
oralarına, buralarına, heryerlerine
özellikle yüzlerine
gözlerinin içine, dik dik, saniyelerce...
Baktığımı farketsinler diye aralıksız, hiç utanmadan, küstahça.
Hatunlar durumu çakıp göz seksine başlayınca
kasıklarımın karıncalanmaması, midemin ürpermemesi ve içimde
hiçbir kıpırtı olmaması yüzünden
ödlekçe şüphe ve endişeye kapılmıştım.
Hatta Dubai'de otelin barında Filipinli veya Malezyalı bir şıllık
üst dudağını diliyle yalayıp göz kırptığında
çişim geldi.
Bu durum bana aynı zamanda
senin tuvalete gitmiş olduğunu da hatırlattı.
Dişi şeytanlardan usanmış olduğumu ve
üç dakikanın
seni özlemeye yettiğini farkettim.
"İbneleştim iyice" diye düşündüm.

Genellikle bu anlarda yetişiyorsun...
Uzun parmaklarından bir veya ikisi,
kanalizasyonda veya parfümeride olsam bile
anında beni pandikleyecek kokun
gözümün ya da burnumun kadrajına giriveriyor.
Tepkim senin için utanç verici ya da en azından
şaşırtıcı olabiliyor.

Demin bahsettiğim ucuz kısa hikâye de
senin görünmenle birlikte
son nefesini verirken
işte
tüm bu anlattıklarım yüzünden
seni kucağıma alıp özlediğimi söylemiştim.
Kendi kendime, içimde ve
bu konuda birşey olmasını beklemeden
özlemiştim. Yoksa
sıkıca sarılmam
tenimin tenine refleksiydi sadece.
Bahsettiğim, kısa
küçük
sivri
parlayan
hızlı ve
korkutucu ama
hayranlık verici bir özlem...
Dart gibi.

Ve bu şiiri yarım bırakmaya karar verdim.