nedense gri yeşil ağlıyor
çünkü yeşile çalıyor dertleri
yeşil ağlandıkça gri beliriyor
anladıkça yeşil grinin sevgisini.
nedense gri yeşile anlıyor
çünkü ağlarsa bir renk anlar halini.

“yanılıyor marquez” diye düşündü gri
bugün pazartesi ve hiçte kırmızı değil ki.

nedense yeşil griye ağlıyor
çünkü çözemiyor gözyaşındaki bilmeceyi
halbuki yeşil karıştıkça
bulandıkça yeşilin kalbi
görecek gözyaşındaki sadeliğin gizemini.

“niye marquez” diye düşündü gri
bugün pazartesiyse neden kırmızı değil ki.

nedense yeşil ağlıyor, anlıyor griyi
sezdirmemeye çalışıyor
ikisinin de bildiğini.
“haklı marquez” diye düşündü yeşil
biliyor, bugün kırmızı pazartesi
söyleyemediği.

ağlıyor yeşil,
ağladıkça şaşırıyor yeşil
anlatıyor gri ona sanki kendisini.
çünkü burada her zamankinden daha yeşil
her zamankinden daha vazgeçmiş biri.

bugün kalan pazartesilerin ilki
kırmızı ya da gri
farkeder mi?
grinin bilmek istediği.