Gönül sarayımda sırla yaşayan,
Sevdamı söylemez, dillerim dargın.
Beni gurbetlerden ona taşıyan,
Engeller çıkaran, yollarım dargın.

Devasız dertlerim büker belimi,
Parça parça eder, kırar dalımı,
Tutmaya uzatsam, iki elimi,
Ellerim uzanmaz, kollarım dargın.

O nazlı çiçeğim halimden bilmez,
Bin kere çağırsam, bir kere gelmez,
Güldürmek istese, yüzlerim gülmez,
Gülümsemem buruk, hallerim dargın.

Onu ilk sevdiğim günlerden beri,
Tayfuna dönüştü, sevda yelleri.
Suskun gönlümdeki sazın telleri,
Mızrabım kırıldı, tellerim dargın.

Yaralı yüreğim dumansız yanar,
Özleme, çileye, hüzüne kanar.
Gönlümün baharı hazana döner,
Yaprağı dökülen güllerim dargın.

Mehmet Nacar