Beni bir hücreye koydular.
Hayallerimin sığmayacağı kadar küçük
Ve gökyüzünü göremeyeceğim kadar derinde…

Her şey yerli yerinde burada.
Yerimde yürüyorum, yerimde koşuyorum
Ve düşleri yine yerimde bırakıyorum.

Bitmek tükenmek bilmeyen hasretim...Hasretim.
En çokta yağmurun bedenimi ıslatmasına
Ve yaprakların avuçlarımda hışırdamasına...

Umutlarımla yaşlandık burada
Ve yerimizde kaçamaz olduk karanlıklardan.
…………………………………………..

Saçlarım, bu sabah yoklar.
Artık güneşin olmaya gitmişler
Ve giderken ellerimi de götürmüşler,
Belki lazım olur diye…
…………………………………………..

Ve artık özgürüm; bedeli ağır olsada...
Belki delicesine belki sözümona
Ama yine de özgürüm.
…………………………………………..

Bisikletime binip bıraktım kendimi yokuştan.
Yağmurun altında;
Çamurlar sıçrattım güneşin saçlarına
Ve güldüm en güzel gözlerimle……..