Yeni ceza yasasına intihara teşvik gibi saçma bir suçu koymaktan vazgeçmiş büyüklerimiz. Ah o koca örümcekler adına. Neyse Goethe paçayı sıyırdı, bilirsiniz, “Genç Werther’in Acıları” yayınlandığı sene yüzlerce genç intihar etmişti….

Acayip süisidal bir günümdeyim yine…

Cinsellik ve varlığın anlamı üzerine düşünüyorum ve şu sonuca varıyorum: Aslında yaşamak dediğimiz hal bir istisna, ölüm varlığın doğal hali. Kendi ölümümden sonraki varlığın üzerine neden ne kadar uğraşsam da düşünemiyorum?

Sebepsiz kapıyorum gözlerimi ve zihnimde harekete geçen alfa dalgaları. Issız beyinliler bilir misiniz gözlerinizi kapatmanızla beyninizde alfa denen farklı bir dalga türü aktive olur…

Nedense erotik bir şey oldu biraz önce. Ilık bir his doldurdu içimi, barın kapılarından dışarı taşan. Zaten hep beklemediğim anda, beklemediğim adamla olur, Marlboro içtiği için aptal yaratıklar listeme koymuştum onu, beklemiyordum ondan böyle bir şey, beni tahrik etmek gibi.

Şaşırdım, meğer o göz dediğimiz kara boşluklardan taşan bir bakış yeterliymiş, Platon’un dediği gibi bakışla varolurmuş insan. Eteğimin altından bir şey göremezdi, çıplak değildim ya aşağıda, zaten bir anlık açık kalmıştım toparlarken bacaklarımı, ama onun o bakışı. Yalnız o bakış için kendimi ona verirdim, sonsuza dek, o bir anlık, sert ve neye baktığından çok nasıl baktığı yakan zeka kıvılcımına.

Tanımıyordum ama zekası ile yatabilirdim, -aramızda kalsın- yattım da... Akrostiş nedir bilir misin? Neden hep bana zamanımın yetmediğini soruyorsun? Ah, aşkım bilmiyorsun, senin daha çok vaktin var. Bir gün çocukların olacak senin, ben bir mezarda çürürken ve ben senin bir parçan oldukları için, benden olmasalar da seviyorum onları ve bilemezsin ne kadar zordur sevdiğin birisinin başkasına gidecek ve çocuklanacak olmasını istemek. Düşlerimde seni çocuklarınla görüyorum, ne olur ben gittikten sonra ayrılma buradan, kulak verme o çağrıya, senin kalıp bu girdapta devam etmen lazım, birilerinin devam etmesi lazım.