kadının adını unuttum
çeşmede suya tuttuğu avucu aklımda
sömürüye diken diken tüyleri aklımda
gözleri ki sözlerinden hep önde
yediveren gözleri aklımda

kalemi tomruk kavrar gibi kavrayışı aklımda
baharı saçlarından serpişi aklımda
eyleme koşarken unutuşu aklımda
hayat kaldıracı kolunun kırıklığını
saksılara süzerdi kirpiklerini
göğü geren türkülerin ortasında
çocuk gibi değil nenem gibi ağlayışı aklımda
-ahh nenem
küfrünü gözyaşıyla çelikleyip çelikleyip
bir gürlemesi vardı çardaktan-
nenemin küfürlerindeki çelik gibi
sıkı sımsıkı yumrukları aklımda

kadının adını unuttum
arada bir aklıma vurunca
çeşmede avuçlarına koyuyorum yüreğimi
suyun serinliğini unutuyorum
ellerinin sıcaklığı aklımda