Ömrün ilk gününde, kibriti çaktı,
Rüzgârın önünde, susuz bıraktı.
Sönen yerlerimi, yeniden yaktı,
Dumanım tepemde tütmedi daha.

İbrahim'e karşı, Nemrut'un dostu,
Şeytanla birleşti, banaymış kastı,
Özlem ipliğini gönlüme astı,
Hüzün pazarında satmadı hala.

Yaşamım boyunca, her kısa ana,
Sığdırdı bin çile, yükledi cana,
Sevdamı Tac Mahal yaptırdı bana,
Viranımda baykuş ötmedi daha.

Bir an bile durmaz, kılıcı kında,
Merhamet arama, ne gezer onda?
Bana yaptığını, gaz odasında,
Hitler yahudiye etmedi daha.

Hem işkence yaptı, hem de ağladı,
Ayrılık ipiyle, derde bağladı.
Bir bilene sordum, talihmiş adı,
Onunla kavgamız bitmedi daha.

Mehmet Nacar