ASANSÖR

Hastalık vücuduna yavaş yavaş hissettirmeden girmişti. Tedavi süreci başldığında koltuk değneğiyle yürüyebilirken bir kaç yıl içinde yürüme fonksiyonunu tamamen yitirmiş, tekerlekli sandalyede oturur duruma gelmişti. İşte şimdi ömrünü geçirdiği ikinci kattaki evi koltuk değneğiyle yürüyebildiği dönemde almışlardı. O günlerde ev çok üst katlarda olmadığı için kolay çıkacağı ve hiç yorulmayacağı düşünülmüştü. Ama hastalık ilerledikçe bu hesap tutmamış, sürecin sonunda eve mahkum bir hale gelmişti.

Bu mahkumiyet dönemi içindeyken bir gün radyoda dinlediği programda bir asansör ustası engelliler için evin dışından asansör yapılacağını, bunun maliyetininde çok yüksek olmadığını söylüyordu. Bu bilgi onu heyecanlandırmaya yetmişti. Böyle bir asansörle akülü sandalyesiyle sokağa çıkabilir, hatta bir işte bile çalışabilirdi. Yıllar sonra ilk kez bir konuda heyecanlanmış, ümide kapılmıştı. Bu güzel hislerle hemen asansörcüyü çağırdı, fiyatta anlaştı ve hemen projenin çizilmesini istedi. Onu hayatla bütünleştirecek bu büyük kolaylığa erişmesi yolunda tek engel kalmıştı; o da apartman sakinlerinin iznini almak. Bu süreçtende hiç korkmamıştı, yıllarca komşuluk ettikleri, çilesine, yalnızlığına ortak olan bu insanlar böylesine hayırlı bir konuda ona destek vereceklerdi.

Konuyla ilgili izin belgesi bu düşüncelerle apartman sakinlerine sunuldu. Gerçektende komşular büyük bir mutlulukla izin kağıdını birer birer imzalıyordu. Sıra altkattaki komşuya geldiğinde olan olmuş, komşunun binanın görünümü bozulur, gürültü olur gerekçesiyle dünyası kararmış, ümitleri solmuştu. Anlam veremese de, kızsa da, üzülse de bu durumu değiştiremeyeceğini biliyor, sosyalleşme hayallerine veda edip yeniden çilehanem dediği odasındaki köşesine çekilmişti.

Günler yine aynı sıkıcılıkta geçerken birgün televizyonda yeni özürlüler yasanın meclisten geçtiğini öğrenmişti. Özellikle fiziki şartların engelliler için uygun hale getirilmesiyle ilgili düzenlemer dikkatini çekmiş, engellilerin yaşamını kolaylaştıracak düzenlemerle ilgili hiçbir şekilde kısıtlanamayacağı, gerektiğinde binalarda bu tür düzenlemelerin izin almaksızın yapılabileceğini öğrendiğinde yeniden yüzü gülmüş, mutluluktan adeta göklere uçmuştu.

Bu güzel haberin ertesi günü konuyu uzmanlarına sordu ve artık bir sorun kalmadığını öğrenince hemen asansörün yapımı için ustayı aramıştı. Bir yandan artık özgür olacağı için seviniyor, bir yandan da böylesi hayati bir konuda istediğinin olması için bir yasanın çıkmasının gerektiğine içinde yaşadığı toplum adına üzülüyordu..