"Bilmezlik ile ne hoştum; hayalimde ne güzellik, ne de aşk vardı." -Fuzuli, Leyla ile Mecnun |
|
||||||||||
|
Bir Pazar sabahı oğlumun elinden tuttum evimizin önündeki caddeden yürüyerek bakkala doğru giderken üç tekerlekli arabasıyla çöpten malzeme toplayan birini gördük. Oğlum bana “ baba bu amca ne yapıyor ? çöplerimi temizliyor ? neden temizliyor? Çöp arabaları zaten çöpü alıyor,” sorularını peş peşe sıraladı. Benim bu durumu oğlumun anlayacağı bir dille anlatmam gerekiyordu. Biraz düşündükten sonra bir başlangıç yaptım. -Bak oğlum bu amca senin gibi çocukken babasının parası olmadığı için okuyamamış, okumadan büyümüş, okuyamadığı içinde bir işe girememiş, bu arada da evlenmiş ve çocukları olmuş. Çocuklarının karnını doyurmak, onlara giyecek almak için mecburen çalışması gerektiği için ve başka iş bulamadığı için çöpleri tek tek dolaşarak insanların işlerine yaramadığından dolayı çöpe attıkları malzemeleri toplayarak götürüp satıp para kazanıyor. Sonrada evine para götürüp çocuklarına ekmek alıyor oğlum dedim. Ama sorular bitermi, Ama baba sen para kazanmayı biliyorsun, bende biliyorum o amcaya öğretelim ve çöpleri satmak zorunda kalmasın, kazandığı paralarla da çocuklarına ekmek alsın, belki lunaparka da götürür dedi, bende oğlum sen nerden biliyorsun para kazanmayı dedim. Aldığım cevap çok ilginçti ! Baba sen bankamatik makinesine kartı sokup oradan para kazanıyorsun ya, o amcaya da bunu öğretelim çöpleri toplayıp satarak para kazanmak zorunda kalmasın, babacığım nolur öğretelim o amcaya dedi. Ben çok duygulandım. Oğlum ben maaşımı bankamatikten çekerken görüp onu para kazanma olarak algılamış, bende oğlum ben dışarıda çalışıyorum. Devlet benim maaşımı oraya yatırıyor bende bankamatikten kartımla paramı alıyorum dedim. Oğlum bu anlattıklarıma bir anlam veremediğini gösterircesine sustu ve arkasına baka baka caddeyi karşıya geçtik. Oğlum her Pazar balkona çıkar ve o çöpten para kazanan insanı görünce, baba bak o amca yine geldi, para kazanıyor, diye bana seslenir ve beraber bakarız. Kaç insan benim oğlum kadar bu tür insanların ekmek parasını kazanma yollarını görüp düşünebiliyor dostlar. Hemen hemen hiç birimiz. Ben bile o insanı görünce sıradan bir olaymış gibi geçer giderdim. O çocuk aklı bana o gün çok şey anlattı, Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Bozoklu, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |