Bir sigara dumanı gibi gece üstüme çöktü bugün
Hasret ve hüzün denizinde dalgalanan ufak bir gemi gibiydim
Pusulam aşk, düşmanım huzur, tayfamda gam...
Haydi gelde doğru yolu bul bakalım denizci...

Küçük şeylerden mutlu olan adam yok artık
Mutlu olmayı rahmetli dedemden öğrenmiştim
Onunla birlikte başka bir dünyaya gitti herhalde
Arkasından bile bakamadım, küçüktüm...

Hayatın anlamını aramaktan, herşeye bir soru bulmaktan
Ben yoruldum kalbim yorulmadı hala
Olgunluğun tanımında bile bir sürü soru sordum kendime
Karşılığında bir sürü acı aldım oysaki cevap olarak hayattan...

Şimdi hayatı sev, gününü gün et diyecekseniz bana hala
Biraz bekleyin derim hele
Ya bendeki yaralar çok derin iyileşmiyor...
Yada sizde benimle olacaksınız yakındır, fazla uzak gözükmüyor...

Denizci ve tayfası ne kadar da ahenkli değilmi
Bu akşam dibine bakığım bira şişelerinde öyle söylüyor
Ama bana zerre kadar yararı yok başımı biraz döndürmekten başka
O da belki diğerleri gibi iyi gün dostu. Paran varsa dost yoksa uzaktan bir tanıdık...

Kalbimin cephaneliğine isabet eden o alev topuna...