Mum ışığında aramak gibi sonsuzluğu…
Adımlayarak gelirken, yılsonunda, sonbaharın sonuna doğru görmek gibi onu…
Ve ilerlerken yılbaşına doğru koşar adımlarla kış başlangıcında beklemediğin bir anda sessiz bir İtalyan müziğiyle tatlı bir rüyanın varlığı içine girmek…
Ve derinliğine doğru süzülmek gibi…
… … … …
Hissetmek, mum ateşi titrediğinde…
Ve mum alevinin içinden çıktığında mısralaşmaz mı sözcükler kendi kendine?
O baktığında, bakamamak mı?
Çekingenliği hala atamamak gibi o baktıkça…
Ve bilememek, onun, seni gözlerinin iki kirpiği arasında resimleştirdiğini sen döndüğünde arkanı…
… … … … …
Zamkla zamklandığında dudakların, yani tam konuşurken söyleyememek gibi iki mısrayı!
İstediğinde o, ya da senden beklediğinde o veya arzuladığında o, kapatmak mıdır kendini?
Ve hala değişmediğini görmek…
… … … …
Geçen her zaman dilimi seni ona karşı yabancılaştırır mı?
Nasıl?

     MUHAMMED AKBAŞ