Öküzün rengini dışında, insanın rengini içinde ara. -Mevlânâ |
|
||||||||||
|
Sen gidiyorsun ya ! Ben hep yanlız olacağım şimdiye kadar olduğum gibi. Bir başıma... Madem sen gidiyorsun dönmemek üzere, O zaman kalbimi bırak bana. Geri ver kalbimi sende kalmasın. Hem sensiz, bir de kalpsiz fazla yaşayamam. Dayanamam gecelerin üzerimde oyun oynamasına, Bu karanlık gecelerin benimle alay etmesine. Bana kalbimi bırak, bana beni bırak. Senin et parçası denen skalbin boşmuş, Ve duyguların daha biz ayrılmadan solmuş. Yazık bana ki sana candan sevip, gönülden bağlanmasını öğretemedim. Öğretemedim sevgiyi ve gerçeği, gösteremedim aşkın gerçek yüzünü... Madem sen gidiyorsun; madem biz diye birşey olmayacak, Madem ki sevgilim, madem ki KARAGÖZLÜM olmayacaksın, Ben de istemem seni diyebilsem .. Durma , git; gidebilirsen… İçimde solmayacak bir çiçek bıraktım senin için. Geri dönmek istersen o çiçeği vereceğim sana. Ve kenarında bir not: "Ben, bir tek seni sevdim." Ellerin titreyip gözlerin dolacak. .. Sanma ki artık biz mutluyuz! Sanma ki artık biz sevgiliyiz! Değiliz, hiç bir şey değiliz! Biz diye bir kavram da yok. Biz de yokuz, hiç de olmadık Olmayacağız… Ah bir diyebilsem… Sen geri dönmek istersen sakın gelme! Beyin hücrelerinden, böyle bir düşünce dahi geçirme. Sen gelsen dahi, ben olmayacağım. Giderken kalbimi almıştın, Geri koyabilir misin ? Et parçasını koyacağın yeri bulabilir misin? Ben yokum. Madem ki artık biz yokuz, Madem ki artık seni tanımıyorum, Madem ki senin için üzülüyorum, O zaman çektiklerimi bilmek hakkın İyi dinle... Her gece saat 8 ‘de Sen geliyorsun aklıma: Ve açılıyor birer birer resimler… Yalancı, yapmacık sahte resimler… Yalancı olsa da beni üzmeye yetiyor. Ve sonra dayanamıyorum: Evinin önüne geçip oturuyorum, Pencerenin önündeki banka. Esen soğuk yele aldırmadan… Bir elimde kola,bir elimde cigara. Kendime olması gereken iyi bir son tasarlıyorum, Ama her seferinde sonu iyi bitmiyor. Her gecenin sonunda, kalbim biraz daha buruk… Ve ayrılıyorum huzurundan. Giderken tutamıyorum kendimi, Alıyorum elime boyaları, Okulun, evinin önüne yazıyorum yazıları Hep aynı cümle " Ben, bir tek seni sevdim!" Vel hasıl KARAGÖZLÜM, Yolcu yolunda gerek. Bu arada bana bir mesaj borcun vardı: Sadece “hayır” diyecektin. Onu yolla da, alacak vereçek kalmasın, Borçlu olmayalım. Kalbim de, sende kalsın; hediyem olsun. Hadi Allah (c.c)'a emanet ol. Yolun açık olsun...
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © ahmet emre, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |