Nü resmin, bakireliği anısına
şişenin dibinde bir yudumluk aşk kaldığında
ve
ayırdım bacaklarını,
resmin çarpıklığına
dayanamadım...

Bir trene bindim ardından
nereye gittiğini bilmeden
elimde hiç bir şey kalmadığını görünce
güzel olmadığını görmekte vardı
tüm dünyanın...

Koklamak istedim tüm çiçekleri
benim olsun istemedim hiç
sahiplenmek neydi
farkına varamadan
kaybetmeyi öğrenmişim meğer...

Ve şişemin dibinde kalanı tüketmek için
son kez sarhoş numarası yaptım
biliyordum üstüme atılacaklarını
öldüm sanıp...
Giderdim, kimse gelmez di peşimden
geldiklerinde ben olmazdım zaten
durmak bilmeyen
şu çılgın yüreğimden...