Umut gölü tutmaz, sevgiden maya,
Bahtımı yazarım, bulanık suya.
Müebbet mahkûmken unutulmaya,
Yakama yapışır, yırtar yalnızlık.

Hüzün bulutları dolaşır dağı,
Hasret böcekleri kurutur bağı.
Her akşam bir taze mezar toprağı,
Olur da üstümü örter yalnızlık.

Halime baktıkça hüznüm çoğalır,
Bir eski sevdada aklım dağılır.
Usta kuyumcudur, vitrinden alır,
Bozuk terazide tartar yalnızlık.

Yüreğim Karun'dan daha zengin de,
Seven bulamadı, kendi denginde.
Gönül ormanında çıkan yangında,
Çılgın rüzgâr olur, artar yalnızlık.

Mehmet Nacar

Bir sevgi damlası ararım çölde,
Okyanuslar aştım, boğuldum gölde.
Kahve gözlüm ile birlikte gel de,
Beni bu çileden kurtar yalnızlık.