fısılda rüzgarlara tanırım nefesini

arı sabrına dönüşmüş direnme rengi
meltem gözlü rüzgarla yoklar yüreğini
yumurta sarısıyla elimize bulaşan güneş
döner halayımıza gümüş martıca



bulsun gülüşün beni göçmen kuş sevinciyle
kayıtlarından düşeyim heyalan gürültülerinin
esir kalsın parçalarım fırtınanın gözlerine
su olayım çoban avuçlarında çıksın buharım



bu coşku unutkanlığa dönüşmeden gel
atayım terkimden hüznü kuşlara kalsın yuvalar
fısılda rüzgarlara tanırım nefesini
işe yarar şafakları kazan ellerim
bir damla yumuşaklığı olurum patikaların sertliğine


mecalsiz tipi duyuruyor dağlardan sesini
ellerimize kuş cıvıltılı dallar kalacak
karabasan dilinde halkın namusu
çiçekler kan hüznü düşürür güvercin gurultusuna
küfürlü amentülerle korumaya alınır zulmün mezarı


vahdettin yılmaz