Kısrak yelesi gibi dalgalanır saçların,
Her telinin ucunda binlerce çiçek açar.
Adımını attıkça eğilen ağaçların,
Gövdesinde adın var, yaprağında kokun var.

Gözlerinin resmini çizer sabır taşına,
Sözüm geçmez gönlümün seninle uğraşına.
Her görüşte kuş olur, kanat çırpar başına,
Görenler de sanır ki, saçlarında tokan var.

Adımını attıkça taştan silinen izler,
İçimde yara olur, en derinde bulur yer.
Karşıdan gelişinde parlar sevinçten gözler,
Ardından göz ucuyla üzülerek bakan var.

Geçeceğin yolların tüm köşe başlarını,
Mesken tutmak süslerken ömrümün düşlerini,
Sana hasret gözlerden içli gözyaşlarını,
Hüznümün bulutundan gizli gizli döken var.

Mehmet Nacar