İnsanın sevdiğinden, bir zamanlar aynı dudağı paylaştığından ayrılması kadar zor bir şey var mı?

Seviyordun, o da seviyordu. Deliler gibi sevişiyordunuz. Ama bir gün geldi. Ben ayrılmak istiyorum. O anda bir sessizlik. Birden buz kesilirsiniz. Yahu zamanında yapmadığım şey kalmadı. Aşktan da öte bir duyguyu paylaştık. Gecemizi gündüz ettik. Birbirimize öyle bağlandık ki her gün görmesen, iki dakika aramasan için rahat eder miydi?

Ama şimdi ne oldu? Ayrılmak istediğini söylüyorsun. O iki kelime kolayca çıkabildi mi ağzından. Keşke konuşmayı bilmeseydim, keşke çenem tutulsaydı da söylemeseydim dersin. Ama ne oldu sonra. Senin aklın yine onda. Yine onun o güzel dudaklarında. Beraber kafelere gidip sarmaş dolaş gezdiğiniz günler birden aklına geldi. Niye açtın ağzını. Neden böyle yaptın. Neden birden kaderini değiştirdin. Oysaki onunla neler neler yapacaktınız. Tatile gitmeyi planlıyordunuz. Ne oldu. Hepsi suya mı düştü?

Her zaman aşkım derdin. Bir de şimdi söyle bakalım ağzından çıkabilecek mi? Fark ettin değil mi birden yabancı kesildiğini. Artık selamını bile almaz senin o eski aşkın.

İnsan birden nasıl değişir dersin. İşte böyle. Artık onun için neler yaparsan yap o artık senin değil. Artık yollarınızın rotasını değiştirdiniz. Siz artık ayrıldınız.