Dökmek lazým bütün aþklarý bir denize…Erkeklerin aþklar uðruna harcanmalarýnýn verdiði acýlar bir yana dursun,yaþadýklarý acýlara raðmen halen yaðmur ýslaklýðýnda yardým bekleyen kediler gibi tekrar tekrar kýzlardan af dileme çabalarýný görünce daha da bir deli oluyorum.Sýrf ýslanmýþ kedi yardýmlarýyla karþýlaþmamak için bütün aþklarý denize dökerdim.Ama elimde deðil…
Bazý aþklar vardýr yaþanmaya deðer,aþklar vardýr Sevda Tepesini deler.Bazý aþklar da vardýr ki yarým saate acýsý diner.Týpký günümüzde yaþanan aþklar gibi…Toplum mu insaný yönlendiriyor yoksa insan mý toplumu?Bir türlü anlaþmýþ deðilim.Ýnsanlar gün geçtikçe baþkalaþmaya baþlýyorlar.Yaptýklarý rezilliklerle sadece kendilerinin deðil,AÞKLARIMIZýn da ismini kirletiyorlar.
Dedemi ve Ninecaðzýmý düþünüyorum da;hiçbir zaman kavga etmiyorlar.Sadece birbirlerine akýl vermekle yetiniyorlar.Bir baksanýz birbirlerine o kadar baðlýlar ki biri köyden yanýmýza gelse,öteki hemen ondan önce soluðu bizde alýr.Anlayacaðýnýz birbirlerine o kadar baðlýlar.Ýster istemez insan þunu düþünüyor.”Ýnsanlar birbirlerine yakýn kaldýkça aþk gerçekten azalýyor mu?”.Evet doðru bir tespit.Dedelerimizin ömrü gurbette,ninelerimizin de hasret kokan yaþlý gözleri hep yollarda kaldý.Çoðu görücü usulüyle evlenmelerine raðmen hepsinin nur yüzleri bizleri o yýllarýn bile eskitemediði taze gülümsemeleriyle karþýlýyor.Namuslarýný yani sevdalarýný(þimdiki aþklarda namus sevda deðil,ayak altýna serilmiþ çarþaf rolünde olduðunu da hatýrlatmakta yarar var.)internet sitelerine,tuvalet kapýlarýna ve ya duvarlara deðil,kalplerindeki en yüksek hatta Aðrý’dan da yüksek Sevda Tepesi’ne kazýyorlardý.
Þimdiki gençlerimizin her birinin elinde telefon,býçak,çakmak,sigara ve bunlara benzer bir çok kendilerince yararlý alet-edevatlarla aþk yaþýyorlar.Ne gurbet ne sýla ne de sevdanýn ateþiyle birbirine karýþmýþ bir hasretlik yaþýyor.Ya sevgilisi sürekli yanýnda,ya da sürekli telefonu kulaðýnda oluyor.
Geçmiþ aþklar dönem ile þuan ki aþklar dönemini karþýlaþtýrdýðýmýz zaman ortaya çýkan bilançodan inanýn korkuyoruz.Tamamýyla toplumumuzdaki aþk anlayýþý rezilliðin eþiðine getirilmeye çalýþýlýyor.Etrafýmýz günübirlik ve yalancý aþklar ile çepe çevre çevrelenmiþken,bizde kapýmýzda “YENÝ YILDA AÞKA KAPALIYIZ” tabelasýyla karþýlýyoruz yeni yýlýn taze ama kadir kýymet bilmeyen aþklarýný….

NOT:BU YAZI MEZOPOTAMYA’NIN SERÝNLÝÐÝNDE YAÞANMIÞ OLAN MEM U ZÎN’ÝN KUTSAL SEVDALARINA ADANMIÞTIR.