Üç şeyi çok özledim
Balkonsuz ve penceresiz
Evimi !

Ayran budalası gibi baktığım
Gözlerini !
Bir kuşluk vakti, yaşadığım
Acıyı !!!

Üstelik, bile bile
Bugün, canımın yanmayacağını
Sabah dört, uykusuzum
Senide özlemiyorum
Sesini de

Dostum
Üç şeyi, daha çok özledim

Hiç yaşamamışım gibi
Dilinden dinlediğim
Tarihimi !

Hiç sevişmemiş gibi, teninde
Göz yaşımı !

Giderken ayak izine bıraktığın
Güvercini !

Üstelik, bile bile
O güvercini de, terk edeceğimi

Saat dört, yırttım
Son dersten kalan
Tarih notlarını
Hiç canım acımıyor
Ne seni özledim
Ne sesini
II

Ne zaman göç etsem
Önce içim boşaldı .

Bindiğim her otobüste
Yanım dolarken

Yokluğunu yadırgamayışım
Bundan olmalı
‘’Olur ya dedim’’, bir kez
Bu kez !
‘’Olur ya’’ !?
Kustum bütün haritalara !!!

Yaklaştıkça coğrafyana
Takvimler son yaprağını düşüyordu..
Hırçın bir çocuğun elinde
Uysallaşıyordu zaman..
Kırılganlığım bundan olmalı

Saat dört
Uykusuzum
Ne seni özledim
Ne sesini
Özlemek
Kusamamak-mış yüreğinde - kini
Bilemedim
Hiç sensiz kalmadım ki
III


Dostum
Bir şeyi
Çok özledim
Senden önce ki kendimi

22 / 12 / 2006-
MERSİN