SENET


Her istediðini nasýl yapabilir ki insan ya da nasýl yaþar isteklerini yapmadan?
Çeliþkili bir durum gibi gözüküyor ama diðer yandan da gerçekleri anlatýyor.
Hangimize soruldu "dünyalý olmak istermisin" diye... Ben anýmsamýyorum; ya siz?
Tercihsiz, sorgusuz, sualsiz atýlývermiþiz dünyanýn tam ortasýna... Hepimiz milyarlarca liralýk senet imzalamýþta gelmiþiz, sonra o borcu ödeyecekmiþiz.Hangimize soruldu...Þahsým adýna benim haberim bile yok seneti imzaladýðýmdan; ya sizin?
Ama çoðumuz boþ vermiþiz zaten var oluþ amacýmýzý, borcumuzu, sonumuzu... Ne gelir elden deyip karþýmýza çýkan her zorluða yenilmiþiz, mutluluklarýmýzý ýskalamýþýz, hayatý hiçe sayýp "boþver" demeyi de marifet sayýp geçmiþiz. Oturduðumuz yerden ahkam kesmekte bir numara olmayý da marifet bilmiþiz.Karþýmýza çýkan zorluklarda savaþmama kararýný ta çocukluðumuzdan almýþýz.Sevinçlerimizi umutsuzluklarýmýzla boðmuþ atmýþýz.Her yeni günde güneþ hepimize parlarken biz el çabukluðu marifetlerimizle güneþi bile karartmýþýz.Bizden beklenenleri karþýlýksýz, beklediklerimizi de umarsýz býrakmýþýz.Sevgiye sýrtýmýzý dönmüþ, umutsuz kalýp hayatýmýzý yarýda bölmüþüz.
Nasýl olur bir insan beslenmeden saðlýklý olmayý beklerki... Sevgin yoksa niye yaþarsýn ki...
Umut yoksa kader dersin ya...
Maþallahýmýz var caným...(!) Her þeye bahanelerimiz hazýr.
Traþ olayým, toplantýdan çýkayým, ihracat yapayým, duþ alayým, þirket kurayým, hesap açayým, araba alayým, holding olayým... Nedir bu? Gelirken imzaladýðýnýz senedimi ödemeye çalýþýyoruz... Hiç bir þey sonradan gelmez insana; sevgi açmaz kanatlarýný sana, yürek sýzlatmaz aþk, küsmüþtür dünyana... Sen mutluluðun yanýndan elini kolunu sallayarak geçersen mutluluk senin eline mi yapýþacak sanýrsýn...
Koskocaman olma telaþýnda hayatýný heba etme yolunda ne beklersin ki, ne cüretle vermediklerini almak istersin... Dön bak geçmiþine senedini unutma!
Hayat dediðimiz bu yolculuðumuzda sanma ki tek sen varsýn...
Doðdun elinde senetle, çocuk oldun hasretlerinle, genç oldun takýldýn sapkýnlýða, orta çaðýnda etrafýna öfke, umutsuzluk, kahýr, hüzün, para ve bencilliðini saçtýn.
Bak artýk holdingler, paralar ve yatýrýmlar, maþallah gözümüz yok ama bir dolu... Koskoca bir malikânede sen yaþlý bir pinpon ama masan yok... Hadi þimdi orta çaðýndaki bencilliðinle gez dur odalarý; istediðin buydu deðilmi... Gez odalarý gez! Belki kaybettiklerinin hayalini kurarsýn. Bak bir ne kalmýþ elinde...Buruþmuþ, incecik pulu bile yok olmaya yüz tutmuþ bir senet...Hani sevgin, hani fidanlarýn, hani paran, hani eþin, hani dostun, hani yüreðin...
Sakýn unutma paralarýný, malikâneni koy kefenin cebine, lazým olacak sana seneti öderken... Belediyenin arabasýndan bir camiye, hocanýn "nasýl bilirdiniz" e, ahaliden "zengin(!)" demeleri yeter be sana...
Hadi Allah kolaylýk versin ve rahmet eylesin...
Dur!!!

Arzu Candevir Çakýr
18.1.2007
12:28