VAZGEÇMEK YOK BİRBİRİMİZDEN


Tat almadan geçiyorken gençliğim

ellerimden tutan, ruhumdaki karanlıkları aydınlatan

ve parcalanmış yaşantıma anlam katan..SENDİN…



Bakıp da görmeyen gözlerime

yaşamın uç noktalarını gösteren

Umursamaz deli dolu yaşayıp

''baska hayat yok sevgili'' diye

koşarcasına sürükleyip beni peşinden

deli fişek gibi rüzgârlara katan… SENDİN…



Örselenmiş bedenime vuran gün ışığını

gözlerinde süzerek

yedi renk gök kuşağı gibi yansıtan… SENDİN…



Söndüremediğim yürek yangınlarımı

usul usul yağan yağmurlar gibi serinleten SEN…

Ve yine o yağmurlarla denize düşüp okyanuslara ulaştıran,

geçmişe ve geleceğe kafa tutturan… SENDİN…



'Son günümüz' diyerek başlayıp her yeni güne

doldurup taşıran sendin ne varsa

Uykularımı bölen, karabasan misali sinsice bedenime çöküp

nefes almaya çalıştıkça boğazıma düğümlenen

yutkunamadığım çirkinlikleri güzelleştiren… SENDİN…



Drama gibi oynarken tiyatro sahnelerinde yasamımı

ve mora çalan hüzün gecelerimi

tozpembe çiçeklerle süsleyen SEN…

Sonra dağlarin koyaklarında

ve uçurum kıyılarındaki kardelenleri

koklatan deli cesaretim… SENDİN…



Zindan karanlığına dönen yüreğimin kuytuluklarında kalmış

yaşama dair ne varsa bulup cıkaran

ateş böcekleri gibi yolumu aydınlatan… SENDİN…



Göz yaşlarımı dindiren, yeni baştan kucak açtıran yaşama SEN

Benliğine nakış gibi işlemiş

içi dışı senle dopdolu BEN



And içelim… vazgeçmek yok birbirimizden…


ELİF EYLEM

21.04.2007

Seslendiren: Enis Fosforoğlu