І
Sen
Düşüyorsun ellerimden
Onlarca giden gibi
Sıra sana gelmiş demek
Şimdi sen
Beni ardında bırakıp biçare
Öylece gidiyorsun…

ІІ

Ben
Bilincim nasırlı
Ellerim yara bere
Dizlerimde kanlar
Düşe kalka
Koşuyorum peşin sıra
Giderek açılıyor mesafen
Ve ben
Baktığım da ardıma
Görüyorum ki
Olmamış henüz
Bir arpa boyu yol ardımda…

ІІІ

Ben
Boyutunu kestiremediğim
Bir uzay yarattım kendime
Ama kara deliklerimi
Hesaplayamadım bu hengamede
Şimdi sen
Kayıp ellerimden
Düşüyorsun onlara
Ben bağırıyorum ardından avaz avaz
Ama sesim hızlı senden
Geçip gidiyor yanı başından
Karışıyor sonsuza
Ve sen
Son kez bakıyorsun
Gözden kaybolmadan gözlerime
Bir elveda mı bu?
Olmamalı…
Ama değilse
Tadı niye bu kadar acı?