Bana bir nefes duman lazım birde yarin hayali şimdi…hülyalarda dönerken başım ince bır sızı duyarım..derinden…taa içimden…haykırmak gibi bişey…en gri sabahları koyu gece yapacak kadar büyük bir feryat içimdeki….israfilin suru misali….kıyametler koparırcasına…….

Bir müziğin en yaralı tınında geçiyorum yine kendimden….derdinle hayalinle…..bende istiyorum haykırmak…doya doya bağıra bağıra seni söylemek, seni dinletmek, ilan etmek herkese her şeye…….yoksun…ama şimdi lazımsın…hiçbir zaman olmayacaksın….

Bir rüyayı daha bırakıyorum yatağımın içinde gecenin koynunda….gözlerimi açıyorum bayatlamış taze tadında sabaha…..ince bir güneş ışığı, yan komşunun çocuğunun çığlığı, mahalle satıcısının avaz avaz bağırması….bende kendime gelebilme çabası…..of sesi…huzursuz yüz ifadesi…..sokaklardayım şimdi….limana koşuyorum…beni anlıyor biliyorum…..!

Kavuştum sonunda aşkıma, tutkuma, ben olma sebebime, şu andaki yaşama koşuluma, burada bu yerde olma sebebime, uğruna her şeyden vazgeçtiğime, kalakaldığım yalnızlığımın tek yoldaşına…..derya….dipsiz bucaksız sonsuz ummana….kimsede olmayan rahmeti merhameti görüyorum….anlattıkça rahatlıyorum….tesellisini dalgalarında buluyorum….bir kaç damlası vurduğunda yüzüme…keyiften dört köşe oluyorum……sensizliği en çok onunla paylaşıyorum….kederimi kahrımı isyanımı….en detaylarıyla o biliyor…….birde yüzüm sadece denize gülüyor…..hayalin bile yetmiyor artık tebessümüme!

Bana bir nefes duman lazım, bir de yarin hayali şimdi………………………bir sandaldayım gidiyorum……..yarin yollarına hasret gidiyorum………!