Öyle yaşamalısın ki ölünce mezarcı bile üzülsün. -Mark Twain |
|
||||||||||
|
Sin’den bu yanadır ki; hasret yayılır harflere. Korku harfleri bürür kitabeleri. Çivitten bulanık bir tümce çalar gece, onu bildirir, onu okutur düşüncelere. Katibim arzuların dillerimde. Sin’den bu yanadır ki; Kırık bir gülüş’sin sen Şahdiyandan beri Bir şiirsin ki titrek mumda Alazlanan sebebim Sin ve elif hatrına Ye’nin halisin.gözlerimde. Sonra akşamın serüvenlerinde tutsak bir ışığın belirgin yansımalarını hissederim yangınlarda. Bir aşk alazlanır. Ben her gece yargılarken kendimi. Ülkesine dönen savaşçı cesaretiyle hüzünlenirim. Son hasret provalarında yüreğimi kanatan şiirlerin şairlerini bilmek isterim. En çok da gözlerine dokunan hecelerimde, mektubuna aşk diye biriktirdiğin kelimeleri… Duymak isterim sesinden yayılan bütün hisleri. Mai ırmakları bilirim. Yüreğimin hapisliğinden gözlerime yayılan bakışlarda. İçimde alazlanan sebeplerin ırmaklarıdır onlar. Bütün renkleri aşina ülkelerin kaleleridir. Hepsi diz boyu hüzün yayarken, yüreğim boyu hasret duyarım. Kokusu delişmen bir rengin en pıtrağı. Ve muğlak kaderler kadar naif. Sözüm sana, zan’dan bu yana hüsnüne şiar kılmışım düşlerimi. Hangi düşte yoksun ki; göster bana yakayım bütün köklerini. Hangi sözde yoksun ki uzat bana sökeyim cümlelerimde harf harf. Hangi zaman da yoksun ki; söyle de yakayım an an saatleri. Işığın gücünde baharı Sökük nehirlere bırakma Al ve yeşert kırağı zamanlarına Bir yarım şiir belki Bir yarım aşk Birikecek gözlerinde Alışık olmadığın odaklarda İsimler dererim. En çok da aşktan hecelediğim. Gözlerine değmişse şayet bilirim artık yerine ulaşmıştır nefesim. Ruhumdan yayarım her harfi, sonra bir nakkaşın kaderiymişçesine en güzel nakışı işlemeye çalışırım; gözlerinin en derin haliyle. Dirilir gözlerin ben ölürüm. Harflerin açılışında seyirlicedir bu yüzden bedenim. Hepsini bir aşk düzeneğiyle birleşitirdim yüreğimde. İsmine isim diye bıraktım hayatı Alıştım ki kavrulmuş anlarım Bildim astığım suskunluğum Leke bulaşmasın diye göklere Haykırmış bir asi haliyle Ama en çok da ayrılığın bulaştığı anlarda; kırık bir gülümseyişsin sen. Gülerken ağlayan. Ağlarken gülümsemeye çalışan. Bilirim kırık gülümseyişlerinin sebebini, bir kısmı aşktan bulaşmışsa dudağına, diğeri hasretten hüzün kokar sessizliğinde. Kırık bir gülüş’sin sen Şahikalardan beri Uyanmadan Çizen hayatı.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Bilal, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |