Hadi anlat beni, herkese anlat,
Serseri tahtının kralıydı de.
Halime sevinen terese anlat,
Bildiğimden beri yaralıydı de.

Çağlayan sevgiler kaynar özünden,
Vurgunum deyince dönmez sözünden,
Yıllardır çektiği hasret yüzünden,
Gönlünün bebeği saralıydı de.

Yalnızlar çölünde kurulmuş tahtı,
Canından kutsaldı yemini ahtı,
Bir başka boyayı tutmuyan bahtı,
Doğduğundan beri karalıydı de.

Dövüşsüz kavgasız günü geçmezdi,
Yine de gönlünden sevgim uçmazdı.
Mutluluk gölünden damla içmezdi
Hüzünler yolunda sıralıydı de.

Okyanus sevgisi bezekti ona,
Vuslatın limanı uzaktı ona.
Sevinçler çarşısı yasaktı ona,
Ağıt pazarında paralıydı de.

Hüznünün kalemi çizer yolunu,
Ayrılık ateşi büker belini,
Kaldır sağ elini, göster solunu,
Birkaç aydan beri buralıydı de.

Mehmet Nacar