atı, arabası
köşkü yalısı yoktu
yoktu yetecek kadar parası
bir paket maltepe cıgarasına
yoktu ya:

saklamadı gene de gözlerindeki güneşi
yoksulluğun bulutları arkasına
Türk'tü-çalışkandı-doğruydu

ve
mutluydu
sevinirdi kırkbeş yıllık ömrü boyunca
hükümetlerle hiçbir işi olmadığına

BABAM' dı
balıkçıydı
ağları dolu gelmiş gibi gülümsüyordu
öldüğünde de
ve ben o kadar küçüktüm ki
sığmıyordum o kapkara önlüğün içine

en çok milligüvenlik dersini sevdim
emir demiri keser derdi yüzbaşı
derdi ya
merakla incelerdim sözlerinin imasını
incelerken geçti koskoca lise
sonra...

sonrası merak işte!

sevdim, ağladım, çoğaldım
kızım ilk baba dediğinde ise
yeniden böldüm katsayısına ömrümü
anladım
elde kalanın bir çocuğu anlamaya yetmediğini

ben ne zaman kızımın elinden tutsam
sol yanımda bir nehir

duru bir denize çağlar
ve döver durur kıyılarımı dalgalar
döver...
döver durur.

ah! baba: ne çok ağlanacak güldüklerimiz var
ne çok susacak sözlerimiz
ne çok öğütüyor bizleri yaşam
gülecek mi dersin bir gün yüzümüz?