bağışla içimdeki soysuz yalancıyı
bağışla beni, ey koca ben !

kendimle yaptığım sözleşmelerde bile
tutamadım sözlerimi
yanlış zamanlara kurdum yüreğimi
kimsesiz adreslere postaladım sevgilerimi
bilemedim
kim kimin yarasının hekimiydi
bilemedim, bağışla beni.

ah ! sahipsiz kent, kibirli doğa, alçakgönüllü gök
esmer güzelliğiyle günlerin tüketen sessizliği
sildim bütün notalarını gözlerimin
çalın şimdi...!

ah ! ihtiyar umut, arsız sabır
naftalinle geçmişi, naftalinle
ki kasırgalar gibi gelmesin öfke
her insanın harcı mıdır
yardım ve yataklık etmek sevgiye.

yarınları da paspartuladım siyahla
gel gör ki
şairliğim benden utanmakta.