Ağlamalarım, yakarışlarım boşuna; gidiyorsun
Can gidiyor canımdan, sen gidiyorsun
Bir gül soluyor yanağımda
Ben ağlıyorum sen gidiyorsun

Sen gidiyorsun bebeğim bütün yaşam gidiyor
Çiçekler soluyor bahçemde baharlar güze dönüyor
Öpmeye kıyamadığım dudakların toprak oluyor
Nefesler tükeniyor sen gidiyorsun

Tutamadım ellerini yakalayamadım gidiyorsun
Ölümle pençeleşmeden usulca gidiyorsun
Direncin mi yok yoksa ölmek mi kolay
Kal diyemiyorum bir nefeslik candasın, işte gidiyorsun

Gitme bebeğim canımdan can gidiyor
Gülümseme giderayak ölüme içim nefret güdüyor
Silme yaşlarımı yaş değil kan gidiyor
Sen gidiyorsun bebeğim ömrüm gidiyor...