Dokundukça dudakların dudaklarıma
İçimde şehirler yanar bilmezsin.
Teninin kokusu değmeğe görsün hele
İstanbul yanar külleri savrulur bilmezsin

Gülüşün boğazdan Marmaranın görünümüdür bilmezsin
Öyle çekici öyle sade
Bir duble rakıdadır sarhoşluğun bilmezsin
Bir eski şarkıdır güzelliğin dillerde

Yıllandıkça güzelleşir tadın bende
Estikçe rüzgar kokunu getirir yanıma bilmezsin
7 tepeli bir masaldır varlığın düşlerde
İstanbul kadar eskidir saltanatın kanımda bilmezsin

Bilinen en büyük aşktır beslediğim sana
Efsanelerden çalınma bilmezsin
Yalnız bir derviştir gönlüm İstanbul’ da
İstanbul bile sana aşıktır bilmezsin