Annenim ben senin
Aðladýðýnda, koþan
Hastalandýðýnda yaný baþýnda olan
Sana hep sevgi dolu gözlerle bakan
Bedenim yorulsa bile
Ruhu hep seni koynunda taþýyan
Annenim ben senin
Mücadele edeceðiz seninle verip el ele
Yelken, açacaðýz saadet dolu günlere
Hep bizimle olmayacak ya engeller
Bir gün, gelecek çýkacaðýz seninle
O dar merdivenlerden
Yolumuza devam ederken umut denizinde
Gökyüzüne bakacaksýn sen üzgün gözlerle
Bulutlarýn arasýndan güneþ doðacak üstüne
Üzerinde bembeyaz elbisenle
El sallayacaksýn güneþe
Teþekkür, edercesine     
Sevdiðine, sevildiðine, fark edildiðine
Küsmedim hiç deyip kaderime
Þarkýlar söyleyeceksin
Baþarýnýn þerefine
Ben seni izleyeceðim
Dalýp gideceðim
O kocaman yüreðinin
Yüzüne vurmuþ güzelliðine
Sarýlacaðýz birbirimize
Tek kelime etmeden, baþardýk dercesine
Elini býrakmayacaðým senin bir gün bile
Üzülüp aðladýðýnda da
Umuda yolculuðunda da
Bedenimle ve ruhumla
Her zaman senle beraberim
Çünkü ben senin annenim...

Didem karakýþ