Ben ki denizler tutkunu ben ki hayaller düşkünü
Müdavimi geceleri kimsesiz hüzünlerin
Onulmaz misafiri olmayacak aminlerin
Ve cebimde sıcaklığı saf yeminlerin
Güneşi görmeden yıllar geçirdim
Susuz nehirlerde mısra yitirdim
İtildim kör kuyulara hasret biriktirdim
Her ne acısı varsa hayatın tekmil bitirdim
Ancak söz geçiremediğim birşey de var benim
Seni görmek arzusuna öylesine yenildim
Öylesine dost bildim resmini
Söyledim ne varsa bildiğim bilmediğim
Resminden duyduklarım da olmadı değil
Bir ara sanırım unut dedi gözlerin
Bir ara sanki yandı ulaşılmazlıklara
Ne desem boş
Geceden gayrı şahidim de yok benim
Ben ki denizler düşkünü ben ki hayaller tutkunu
Ve müdavimi hüzünler boyu kimsesiz gecelerin
Heyhat ! Ben nasıl sevdim...