Hatırlarmısın seninle ilk tanıştığımız günü,
Bodrumda bir barda ayaküstü...
Hatırlarmısın ilk kavgamızı,
Tanışmamızın yarım saat sonrası...
Hatırlarmısın ne çok kızardık birbirimize,
Ama bir türlü duramazdık telefonlardan uzak,
...duymadan sesimizi...
....
Hatırlarmısın,
Ne çok tartışmamız oldu seninle,
Ve de hatıralarımız acı, tatlı....
Hatırlarmısın, ne çok şey konuşmuştuk seninle,
Özel hayatlarımıza dair, o gece
Beraber hem gözyaşı dökmüştük
Hem de aynı anda gülmüştük....

Aslında ikimizinde farklı hayatları vardı
yaşamak zorunda olduğumuz,
fakat yaşamayı arzulamadığımız.
Zorunlu bırakıldığımız,
Ama mecbur duk buna,
Yani ayrı kalmaya...

Sonunda geldi ayrılık vakti,
Gitmeliydin buralardan,
Bense ne çok özlemiştim seni
Daha uçağın kalkmadan!
....

Belki birgün yine karşılaşırız seninle,
Bodrum’da bir barda aynı şekilde...
Belki yine kavga ederiz nedensizce,
Sonra da özür dileriz saatlerce...
Belki bir gün yine anlatırız kendimizi birbirimize,
Düşer gözyaşlarımız kifayetsizce....
.............
Belki birgün,
yine özlerim seni delicesine.........................