ufacık ellerindeydi taşlar,
kaşları çatık bekliyordu sabırla...

düşmanın kumandasındaydı tanklar,
içindeki askerin, parmağında nasırla...

etrafta cesetler; kollar bacaklar...
göz gözü görmüyor sisten...
makineler konuşuyor yalnızca boşlukta...
haberi yok kimsenin kimseden...
sokaktan geçen güvercin huzursuz,
çukurlara gömülüyor çığlıklar, kefensiz tabutsuz!

babasının kokusuna hasret çocuk,
taşları bıraktı ellerinden.
kollarını sonsuzluğa açmış kahraman gibi,
intihar okunuyordu gözlerinden.
soğumuş annesinin yanından koptu çocuk
ve sıcak mermi seslerinden...
nasırlı el tetiği çekti...

ufacık ellerindeydi taşlar
kaşları çatık bekliyordu sabırla...

...
...
...

nasırlı el tetiği çekti...

ufacık ellerindeydi taşlar
kaşları çatık bekliyordu sabırla...

...
...
...

nasırlı el tetiği çekti...

Murat Akbulut