Aslında anket konusu yapmalı idim,bu başlık ile.
İnternette tanışanlar evlenmeli mi evlenmemeli mi?diye.
Gerek duymadığımdan,ve geçmiş ola olduğundan olabilir.Velhasıl canım sıkkın.
Bir canım yakınım dolayısı ile zoraki,muhatap olmak durumunda kaldığım,otuz-üç yaşında bir bayan bu.(Yirmi altı yaşındaki oğlumun eşi,mecburi gelinim,durumu hasıl.)(İnternetten tanışmışlar,tek kendilerini dinleyip evlendiler.)
Canımın parçası ile birlikte olduğu için,istemeden de olsa kucak ve evimi açtım kendisine.Kısa bir süre de olsa bakıp besledim.
Oysa sarımsak bile kırk günde kokusunu ancak koyverirkken,ben kısa sürede şerlikten nasibimi aldım.Hatun kişi,ölmemi istiyordu ki bile bile bana su diye,çamaşır suyu içirdi.
Nasıl içtin diyeceksiniz?Şöyle:Bir kez kendisinden su istedim.Benim küçük çay bardağıma,kullanmadığım zamanlar devamlı çamaşır suyu koyardı.Suyu aynı bardağımla,çamaşır sulu biraz da su ilaveli olarak verdi.
Ben çok su içmem.İçtiğimde de ilaç içer gibi bir dikişte içerim.Yine öyle yapınca burnum kokuyu ağzım tadı alır iken,iş işten geçmişti ve çamaşır suyunu içmiştim bile.
İşte böyle.İnsanlara güvenmemin,neticesi.İyiliğimin neticesi.(Üstelik acca rahatsızlığında olup,kemoterapi tedavisi oluyor iken,ben.)
Sağlığım ile,hayatım ile oynandı.Söyleyince kabahatli benmişim gibi oldum?
Allah kimseyi kimseye bir an bile muhtaç etmesin.Amin.
Bundan sonra sağ kalır isem,kimseden su dahi isteyip içmem elinden.
Yazık bana,tam iyileşir iken kötüledim,kendimi yine hiç iyi hissetmiyor,hatta tedavime gecikiyorum.
Benden bulmasınlar.Her şey Yüce Allahıma havaledir.
Dert oldu,paylaşmak istedim arkadaşlar.Hepinize saygı ve sevgiler...

03.05.2008.İzmir.
Müfide Decdeli.