Þair öyle sevmiþtiki þiirini
Böylesini ilk defa yaþadýðýna yemin edebilirdi
Böylesine saf, böylesine kusursuz bir sevgiydi bu
Bu sanki ilk þiiriydi neden böyleydi oda bilmezdi...

Þair öylesine sevmiþtiki son þiirini
Belkide yanlýþ zamanda yazdým demeye baþlamýþtý
Belkide ellili yaþlarýnda yazmalýydý bu þiiri
Böylesine derini ancak o yaþlarda yaþanýrdý.

Þair öylesine sevmiþtiki þiirini
Zaman, mekan kaygýsý olmadan herkese okutmak istiyordu
Öyle yaptýda...
Kuþlara, bulutlara, sokaktaki kedilere herkese ama herkese okuttu...

Þair öylesine sevmiþtiki þiirini
Bu þiiri kendisinin yazdýðýndan bile þüpheye düþtü
Sanki biri onun ellerine onun yüreðiyle yazdýrmýþtý þiiri
Ama böylesi bir yazma onun bile rüyalarýný sülememiþti...

Þair öylesine sevmiþtiki þiirini
Þiir biterken daha isim bile bulmadýðýný farketti þiirine
Aþk mý? Sevgi mi? Yoksa koskoca bir hiçlik mi olmalýydý þiirinin ismi?
Yoksa daha adýmý bile koyamadan yokmu olacaktý güzel þiiri?

Þair öylesine sevmiþtiki þiirini
Tek bir cümle, bir virgül eklemeye kýyamýyordu
Sanki ondan bir parça gibiydi keza diðerleride öyleydi ve öyle olacaktý
Ama bu baþkaydý iþte bambaþka...

En sonunda bitirdi þiirini
Biraz acý biraz gözyaþý ile bitti þiir.
En sonunda þairide aðlatmýþtý þiiri,
Belkide rahatlatmýþtý...

Bu kadar sevilen þiir nemiydi?
Dedim ya artýk bitti...