Gerçekci ve objektif bir açıdan düşündüğümüzde, bu dünya'yı kim değiştirmek istemez ki?

siz istermisiniz?

muhtemelen pek çok insanın cevabı ''evet'' olacaktır,

bunu gündelik yaşamımızda insanların kişisel çabalarına bakarakda anlayabilmek mümkündür. mağarada yaşayan atalarımızdan bize kalan ve belkide insanoğlunun bugunkü şeklini almasını ve insanoğlunu ayakta tutan bir içgüdüdür bu, belkide bir hastalık gibi ama herkes bir şekilde dünyayı değiştirmeye çalışıyor, şüphesiz...

clarence s. darrow'un dediği gibi; yirmi yaşındaki bir insan, dünyayı değiştirmek ister. yetmiş yaşına gelince, yine dünyayı değiştirmek ister, ama yapamayacağını bilir.

bu bir umut gibidir, insanoğlu sürekli doğayı ve çevresini değiştirmeye çabalar...

ancak dünya'yı değiştirmek istemek kadar önemli olan bir şey daha vardır; değişime ilk önce kendimizden başlamamız gerektiği bilinci...

yapıtlarıyla, fikirleriyle, düşünceleri ve eylemleriyle pek çok insan bu içgüdülerinin emrindedir, herkes değiştirmek ister ancak herkesin dünyası farklı olduğundan, öncelikli olarak herkes kendi dünyasını değiştirebilir ve dolayısıyla işe önce kendinden başlamalıdır.

tolstoy'ın konuyla ilgili bir sözünde; '' herkes dünyayı değiştirmeye çalışıyor da, hiç kimse kendisini değiştirmeye çalışmıyor." der.. ve oldukça'da haklıdır, değiştirmeye ilk önce kendimizden başlamak gerekli değil midir?

tıpkı,

''her ne arar isen kendinde ara'' diyen hacı bektaş veli gibi...


içinde yaşadığımız dünyamızı değiştirmek için önce kendimizi değiştirmeliyiz, fikirlerimiz değiştiğinde kaderimizde değişir, biz değiştiğimiz çevremizdekilerde değişecektir ve sizler başkalarında görmek istediğiniz değişikliğin bizzat kendisi olduğunuz vakit dünyanızın değiştiğininde farkına varabilirsiniz...

işte bu yüzden değişime önce kendimizden başlayalım!