"Bir, iki, üç, tıp.
Önüm arkam sobe, saklanmayan ebe!"
Döndüm ama, sen hala ordasın...
Ardına kadar açmıştım kapıları oysa,
Git gideceksen diye...
Bu hane kabul etmiyor artık gözyaşını
Bu hane, aşkı...
Gördüğün hayat;
Hayat dediğin bir kuru dal,
Boşver gülüm, yaktırma boşa!
Tepeden bakıyorsa bir kalp sana,
Sakın ola ki gözyaşına sığınma...
Unutma!
O sadece kaybedendir.
Mızıkçılık yaparsa, atarsın oyundan
Olur biter...
Sonra yeniden başlar sayışmaca:
"... Ayşecik cik cik cik
Fatmacık cık cık cık
Sen bu gönülden çık!"
Ve tutulursun sonra lodosa...
Savrulur gidersin başka bir koya.
Seni neyin beklediğini kestiremeden
Gönül bu ya,
Sevda marangozuna girer,
Yontulursun sil baştan
Ardı sıra bir gün gelir,
Bir, iki, üç, tıp dersin,
Sonra ölür gidersin!