"Bir, iki, üç, týp.
Önüm arkam sobe, saklanmayan ebe!"
Döndüm ama, sen hala ordasýn...
Ardýna kadar açmýþtým kapýlarý oysa,
Git gideceksen diye...
Bu hane kabul etmiyor artýk gözyaþýný
Bu hane, aþký...
Gördüðün hayat;
Hayat dediðin bir kuru dal,
Boþver gülüm, yaktýrma boþa!
Tepeden bakýyorsa bir kalp sana,
Sakýn ola ki gözyaþýna sýðýnma...
Unutma!
O sadece kaybedendir.
Mýzýkçýlýk yaparsa, atarsýn oyundan
Olur biter...
Sonra yeniden baþlar sayýþmaca:
"... Ayþecik cik cik cik
Fatmacýk cýk cýk cýk
Sen bu gönülden çýk!"
Ve tutulursun sonra lodosa...
Savrulur gidersin baþka bir koya.
Seni neyin beklediðini kestiremeden
Gönül bu ya,
Sevda marangozuna girer,
Yontulursun sil baþtan
Ardý sýra bir gün gelir,
Bir, iki, üç, týp dersin,
Sonra ölür gidersin!