“Al” dedi;
“Ağzımla Kuş tuttum”
Almadı..

“Yar” dedi;
“Soğuk.. Üşüme”
“Yakala kementlediğim Güneş’i sevginle”
Tutmadı..

“Sor” dedi;
“Yıldız’lar kadar sevgimi sorgula, say”
Saymadı..

“Vah” dedi;
“Dağ/lara Taş/lara Dağ/laş”
“Ağ/laş”..

“Ah-hh” dedi;
“Konuş.. Ne olursun”
“Yaşa”..
“Yaşa/yalım”.



- “Dağ/landım.. Dağ’lar kadar dayandım gözyaşlarıma”
- “Ağ/laştım”..
- “Bak.. Örümcek’ler ağ örüyor etrafımızda”
- “Aşk içimde var, yar”
- “Yangın’ım Güneş’ten beter”
- “Sevgim, Yıldız’lar kere Yıldız eder”
- “Dokunma Kuş’lara”..
- “Özgün, özgür kalsınlar.. Yaşama dair”
- “Sen de.. Sen kadar Yaşa/yalım”.


(Konuştukça, korkuyorum sana dair.. Ve sair…)


G. Özlem SARAÇOĞLU