Soğuk rüzgarlar getiriyor artık
Kuru yaprakları.
İki kalp üşüyor , ayrı yollarda
Üzgün ve tatsız tüm seslere karışık Kahkahalar.
Zaman duruyor belki ama hayat hala ...
Özlem ve tutku , keskin kokusu aşkın.
Aşk ise yaşanmamış bir acı geride
Tam zamanı , sessiz ama içten yalnızlığın
Suskun gizlilikle ve ütopyalar saklı
Yazılan yazılar ve sözler duraksadı
Ama hep çarptı , kopamadı yinede
Var olan tüm aylar ,
Parlak bir gümüş gibi
Yıldızlar sönüyor git gide ,
İnsanların peşinde
Belki bir yıldızımız var gökte seninle Düşlediğimiz...
Yine biz onun kadar uzağız birbirimize
Öyle ki biz yıldızı göremeyiz
Kıvılcımlar saçmadıkça
Dokunmazsak , çizgilerine değmezse...