İnsan gülümsemeyle gözyaşı arasında gidip gelen bir sarkaçtır. -Byron |
|
||||||||||
|
Kadın çok seviyordu adamı Adam çekti gitti Hiçbir şey söylemeden Arkasında gözü yaşlı birini bıraktığını düşünmeden Yıllar sonra karşılaştılar Büyük aşkın başladığı o yerde Kadın güzeldi hala Hem de çok güzel Adam ağlamaklıydı Okunuyordu pişmanlığı gözlerinden Oysa kadın çok sevmişti onu Adam demişti, bu bize kaderin bir oyunu Ben izliyordum onları bir köşede sessizce Film seyreder gibi, elimde bir mendille Selâmlaşırken elleri bile değmemişti ellerine Ama ben görmüştüm sarılmıştı ruhları Birbirlerine delice Sevda kuşları uçmaya başladı bir anda gökyüzünde İki sininde bir damla yaş belirdi gözlerinde Ayrılırken elveda bile diyemediler birbirlerine Ruhlarını bırakıp bir köşede Yürüdüler sonsuz ümitsizliğe Bir ben gördüm onları Bir de sevda kuşları En sonunda bende çektim gittim Aşklarını sonsuz yaşasın diye ruhları…
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © DİDEM KARAKIŞ, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |