kurt açlığında
dişleri keskin mi keskin

önce kara çaldılar
sonra çamura buladılar
tutup boynundan boğdular güneşi

göründü karanlığın sivri ucu
Kafa gövde toplamından büyük maval okundu

Katakulli ile
korkusuz celladın laneti
vinçle indirdi ihaneti

asrın portresi, felçli beyinler
serdiler gecenin yatağını
fikri hasisler
serildiler

gökten zahmetsiz rahmet yağdı
su takılı kaldı ayrık otlarına
süt içmiş kediler yalandılar

keder düştü çiçeklerin gövdesine
yapraklar titredi
durup durup kanadı tarihin bilincindeki yara

bağrında paslı hançer
üstünde deprem
çatladı toprak acıyı çekti içine

Müsade Özdemir