Bize Kan Oldu Bayram

Bir bayram sonuydu, kırıldı yine hayaller
Yollar kan gölü’ydü, bize kan oldu bayram
Her bayram izlerken haberleri
Kulakardı ederdik söylenenleri
Bu kez bizi yazdı gazeteler
Bize de kan oldu bayram

Körük’ten, Bursa’ya bayram dönüşü
Mirahor mevkii, rampa inişi
Sorgun’da, saat; sabahın dördü beşi
Bir aile faciasıydı, akıttı gözden yaşı.

Şarampoldeki Kartal, yatar yanda
Aile darmadağın, eşyalar ortada
Bahaneymiş, yağmur, çise aslında
Yurtlu Ailesi’ne kan oldu bayram

Sürünerek durdurdu, otobüsü Zehra
Başladı ilk müdahale, arandı Bursa
Karışıktı kafalar acaba kimler aransa? …

Telefonla aradı ağabeyim beni,
“Hastaneye yetiş kardeşim” dedi
Görmez olaydım o sahneyi
Bize kan oldu bu bayram

Ağıt sesleri hastaneyi sardı
Sevgi omuzdan oldu, kaburgası kırıldı,
Kan içinde Zehra’nın şakakları
Abimin; kanlı, dikişli kafası,
Yengem morg’da, habersiz hepsi.

Bir yanda abim, diğer yanda yeğenler
Yükselen ağıt sesleri, ciğerimi dağlar
Mustafa ambulans’la Kayseri’ye gider
Bize kan oldu bu bayram.

Ölüm haberi, köyde söylendi
Sadece, üç saat gizlendi
Gidilmedi Bursa’ya geri dönüldü
Bize kan oldu bu bayram.

Kayseri’ye sevk oldu, yeğen Mustafa,
Dalak’tan da oldu yatar yatakta
Dikişler fazla, kırık var vücutta
Annesini alçıda biliyordu Mustafa.

Ölüm haberini en geç Mustafa aldı,
Duyunca, ağlayıp derinlere daldı
Öksüzdü artık, annesine dua saldı
Bursa’da verildi ölüm haberi.

Doksan dört Kartal’la çıkıldı Bursa’dan,
Şaziye bu kez ayrıldı; kardeş, ana-babadan.
Dönerken, helallik alındı eş-dost akrabadan
Kartal’ı hurdaya, anneyi mezara verdik
Bize kan oldu bu bayram.
“Yurtlu Ailesi” nin büyüktü acısı
Ağladı ana baba, kardeş-bacısı
Cenazede buluştu hocası hacısı
Bize kan oldu bu bayram
Yıl; ikibinyedi, ayın ondördü, günlerden Pazar
Belli ki, Ekim’de hava da azar
Sağolsun dostlar hep arar sorar
Bize kan oldu bu bayram.