‘ Bir gelin varmış’ derdi ninem ,sevdiğine vermemişler,düğünde o kadar ağlamış ki;gözünün siyah boyaları gelinliğini simsiyah yapmış.Ben gülerdim.’Yalan nine’ derdim .’hiçbir gelinlik gözyaşıyla siyah olmaz’ ..’Olmuş işte derdi ninem inatçıydı.
Bir dudu kız varmış onların kasabada onu sevdiğinden ayırmış babası.Kızmış nasıl benim istemediğim bir oğlanı sever diye.Dudu kız günlerce ağlamış .Oğlan yan evde oturuyormuş,komşuymuş.Okula beraber gidip gelirlermiş,mutlu geçermiş günleri.çocukluktan bilirlermiş birbirlerini.O zaman ilkokul yeni beş yıl olmuş.Beşi bitirmişler birlikte.Her kız babası gibi eski dönem babalarından tabi ,evde otur çeyiz yap demiş babası Duduya.Dudu istermiş hiç olmazsa biraz daha okumak.Yalvarmış ,yakarmış babasının gönlü hepi topu ortaokula zorla razı olmuş.Ama ev işlerini aksatmamak şartıyla.Dudu uçarak gitmeye başlamış.Sevdiğide yanında tabi.Aynı sınıfa düşmemiş bu sefer ya,her şeye razılarmış.Çok seviyorlarmış birbirlerini.Çocukluk aşkı gençliğe doğru iyice alevlenmeye başlamış ama yine masum ,yine zararsız.Dudu iyice gelişkin,güzel bir genç kız olmuş.
Birgün babası tütün tarlasında başına güneş geçip ,karga tulumba eve getirilirken üçbeş köylüsüyle ,Dudu’yla oğlanı dipdibe okul yolundan dönerken görmüş .Üçününde yüzleri simsiyah kesilmiş.Babası kıyameti koparmış.Dudu ‘yu odalara kapatmış.Ne yapmış etmiş ,onları görüştürmemiş.Tüm dönemin pratik çözümlü babaları gibi hemen şehirden ahbaplara haber salmış.Yaşı büyük,tombul , paralı bir ahbap oğlanıyla sözünü kesmiş.Tütünü toplayıp, parayı alınca
Sevdiğinin gözü önünde Dudu ‘yu ağlaya ağlaya evlendirmiş ,hiç acımamış.Kimseleri dinlememiş.Sevdiği Dudu’yu gelinlikle görünce bırakmış kendini ,yememiş içmemiş ailesi onu yatılı liseye göndermekte bulmuş çareyi.Komşularından nefret ederek.O düğündür işte ninem bir daha hiç görmemiş ,davul çaldıkça ağlayan bir gelin ona o kadar çok gelmiş ki;gelinin ağlaması yanında duran annesine gelinlik simsiyah oldu yazık demiş.Gelinliğe pek üzülmüş.Annesi her şeyi bildiğinden buruk gülmüş.
‘ Ah nine!’ dedim.Dudu kızın kara gelinliğini bir kenara bırak ,ya kararan hayatı?’Ninem sakin cevap verdi.Kızım zamanla sevmiştir kocasını.Nine dedim siz eskiler hep böyle dersiniz ,nerde görülmüş zorla evlenilen adamın ,bir nikahla sevildiği.
.-‘Bizlerde öyle evlenmedik mi kızım?’Ama nine dedim seni en azından sevdiğinden ayırmamışlar.’Sen öyle bil kızım ‘dedi ninem usulca.Efendim diye bağırdım şaşkınlıkla.Sus işareti yaptı ninem ayrıca.Anladım ki siyah masalların devamı vardı daha.