Şairler yalan söyler…
Hiçbir şeyim değilsin
Sana muhtaç, sana tutsak
Sana mecbur değilim
Ne bir şarkısın sen ömür boyu sürecek
Ne de arım, balım peteğim
Güzel oymuş kime yandıysa yürek
Lazım değilsin artık sen hava gibi
Bir de ekmek kadar mübarek…


Şairler yalan söyler
Gelmeyecek olanı beklemem asla
Ne hastanın sabahı
Ne şeytanın günahı beklediğinden fazla
İstersen unut beni
Saat onikiyi ilk vurduğunda
Unut ki ayrı kalsın gözlerinden gözlerim
Dudak payı nedir ki çay bardağında
Sen git siyah gözlerine ben gelmeyeyim…


Şairler yalan söyler
Nasıl sever minnacık bir kadını
Mavi gözlü dev
Tutuşur mu hiç kandiller kendisinden
Ve üşür mü lambada titreyen alev
Prangalar giymedim hasretinden eskisin
Kadınım kısrağım karım değilsin
Orada bir yerdesin belki uzakta
Yârim değilsin…


Şairler yalan söyler
Ağlarlar, sesleri duyulur mısralarda
Zehri şeker ederler şekeri zehir
Saksılarda yalnızlıklar büyütür
Anlatırlar aşk dediğin kaç kişiliktir
Sanma Leyla, ela gözlü bir çöl ahusu
Ve Şirin’in güzelliği ömre bedeldir
Mecnunu çöle düşürüp, Ferhat’a dağlar deldiren
Aşk değil, şairlerdir…


Şairler yalan söyler
Yalvarırlar gitme diye hep adını gizleyip
Yıkılmazmış oysa gidersen bu kent
Meğer sevilmezmiş, insan sevdiği kadar
Anladım, gelmem artık açsa da ıhlamurlar
Heyhat, sana bakmak bir ahmaklıkmış
Gülü susuz bıraktım ve aşkı sensiz
Yetmez artık ölmem için bir bakış
Ne kör kuyulardayım, ne merdivensiz…


Tüm şairlerin affına sığınarak, Türk edebiyatının en güzel şiirlerine nazire olarak yazılmıştır. Şiirde 32 usta şairin eserine atıfta bulunulmuştur. Tüm şairlere saygıyla…