Hüzün damıtılmış kederli gecelerden,
Aşkın sancısı olup düştüm hayallerine.
Takvimlerin senli zamanlarına hasret her gece.
Hiç sayamadım belki de,
Kaçıncı asırdır senden ayrı geçen?
Ya da kaçıncı sonbahardır?
Senden uzakta yaprak dökümlerim.
Kaçıncı günündeyiz hasretinin?

Ezberi bozan telafisiz yaşanmışlıklar
Hüzünle harmanlanmış bir geçmiş zamandı.
Adını her dilime doladığımda,
Gözlerimdeki bulutlar sağanak yağışlara gebe.
Yürek kendi çölünde iskankar tövbelerde,
Düşlediğim herşey senden öte bir asi ırmak misali.
Sürekli tersine akan sensizliğe çağlayan.

Sensiz geçen günlerin gecesinde,
Yokluğuna yumdum gözlerimi.
Her gidişinde mahsun bir çocuk kaldım geriye.
Uzaklardasın düşleyemediğim kadar,
Hafızama ezberlettiğim senli zamanlar
Unutturdu kendini dönüşün olmayan her mevsimde.
Belkide bu yünden
Adın hüzün kaldı dilimde...

Ayşe Çetiner.