Gözbebeklerine bakınca sevgiyi hissetmiyorsan derinden, o gizemli titreşimleri elektronları çekip alamıyorsan bir türlü, buldum zannettiğini bulamadığını fark ediyorsun birden...

Gözbebeklerine bakınca, silinmiyorsa kederin, uçup gitmiyorsa üzüntüler bir yana, hayat aynı hoyratlığıyla fısıldıyorsa kulağına bir şeyler, sevincini paylaşan bir umut yakalayamıyorsan; dost sandığının, dost olmadığını fark ediyorsun o an.

Gözbebeklerine bakınca kalbin delice atıyor, zaman gözbebeklerinde kayıyor, hayatın yükü birden sırtından iniyorsa ve gerçekten kalbinden söküp alıyorsa acılarını, ama bir gün bulamıyorsan, yok oluyorsa birden bire; ebedi zannetiğinin fani olduğunu anlıyorsun o zaman.