BEN VE GECE

          Hasret girdabında uyuyakalmış gözlerimi,
          Acûze birinin iniltileriyle uyandırdın.
          Âfâkî gözlerime efsûnî bir içtenlikle,
          Salıverdin uçsuz bucaksız parıltılarını.
          
          Sen ey baykuşların gündüzü,
          Bırakma yapayalnız beni.
          Sokak lambalarının aydınlığında,
          Kurtar beni cebbârların bakışlarından.

          Hayır, dur ey gece yoksa cebbâr sen mi sin,
          Korkutuyorsun beni gelme üzerime.
          Karanlık bir sis bulutu edasıyla,
          Aldın beni ellerinin arasına.

          Anladım ki kurtuluş yok ellerinden,
          İlahi bir sevdayla açtım ellerimi sahibine,
          Ey gecelerin sahibi kurtuluş ver elime,
          Sığınacak kapı ol bedenime.

Kalbimde bir ateş gözlerimde ise dinmek bilmeyen bir gözyaşı mahzeni.